Να πάει στο καλό.

Αυτός ο χρόνος που ετοιμάζει τα μπογαλάκια του για να φύγει, να πάει στο καλό!



Δεν ξέρω αν φταίει αυτός, και πιθανόν δεν φταίει!


Αλλά, πώς να ξεχάσεις ότι έσυρε μαζί του τόσα πολλά ξερόκλαδα και άλλα οδυνηρά γδαρσίματα και τραύματα εις Βάθος και εις πλάτος..

Άντε να πάει να χαθεί πίσω απ το μαύρο σύννεφο, να πάρει και την παγωμένη κάπα του που όλα τα σκεπάζει..
Τώρα που γέρασε να πάει στο καλό!

Να βγεί ο ήλιος και να ξεπροβάλλει ο Νέος!


Πώς να μη θέλεις νάρθει το παιδόπουλο που χαμογελάει από τη φύση του κι από την ηλικία του..
Βέβαια θα μου πεις ότι κι ο περσινός ο άθλιος, έτσι σαν χαμογελαστό αθώο βρέφος κατέφθασε και μετά μας ..περιποιήθηκε δεόντως!

Τι να πεις μ αυτά τα ..παιδιά που γεννιούνται χαμογελαστά και καμιά φορά εξελίσσονται σε τυράννους ..

Κι αυτός που θάρθει, όσο και να βάλει τα δυνατά του, χειρότερος δεν μπορεί να κατορθώσει να είναι!


Κάνε άλμα πιο γρήγορο από τη φθορά (Οδυσσέας Ελύτης)

Λουκά Λέλοβα
Μαθητή Γυμνασίου από την Πρέβεζα
Α Βραβείο Διαγωνισμού ΕΡΤ για το 2010



Μπράβο!!!!!!!!

Το παιδί μέσα μας

Αναδημοσίευση από Εσωτερικά Μονοπάτια

Σχεδόν όλο τον προγραμματισμό μας, είτε θετικό είτε αρνητικό, τον δεχτήκαμε μέχρι την ηλικία των τριών χρόνων. Από τότε οι εμπειρίες μας βασίζονται σε ότι αποδεχτήκαμε και πιστέψαμε για τον εαυτό μας και για τη ζωή εκείνη την εποχή. Ο τρόπος με τον οποίο μας συμπεριφέρθηκαν όταν ήμαστε παιδιά είναι συνήθως εκείνος με τον οποίο συμπεριφερόμαστε στους εαυτούς μας σήμερα. Το πρόσωπο που επικρίνουμε είναι το παιδί των τριών χρονών μέσα μας.

Όταν οργίζεσαι με τον εαυτό σου επειδή είναι φοβητσιάρης και δειλός, φαντάσου ότι είσαι τριών χρονών. Αν είχες μπροστά σου ένα τρίχρονο παιδάκι που φοβόταν, τι θα έκανες; Θα θύμωνες μαζί του ή θα άνοιγες την αγκαλιά σου για να το παρηγορήσεις μέχρι να ηρεμήσει και να νιώσει ασφάλεια; Μπορεί οι ενήλικοι που είχαμε δίπλα μας την εποχή που ήμασταν παιδιά να μη γνώριζαν πώς να μας παρηγορήσουν. Τώρα ΕΣΥ είσαι ο ενήλικος στη ζωή σου και είναι πραγματικά κρίμα αν δεν παρηγορείς το παιδί μέσα σου.


Ό,τι συνέβη στο παρελθόν έχει πια τελειώσει. Σήμερα έχουμε την ευκαιρία να φερθούμε στον εαυτό μας όπως εμείς θέλουμε. Ένα τρομαγμένο παιδί χρειάζεται κατανόηση και παρηγοριά και όχι επιπλήξεις. Η επίπληξη μας κάνει να φοβόμαστε περισσότερο και να νοιώθουμε ανασφάλεια. Και όταν το παιδί μέσα μας νοιώθει ανασφάλεια τότε μας δημιουργεί πολλά προβλήματα. Ας θυμηθούμε πως νοιώθαμε όταν ήμασταν παιδιά και οι άλλοι μας μείωναν. Έτσι νοιώθει σήμερα εκείνο το παιδί μέσα μας.

Ας είμαστε λοιπόν καλοί με τον εαυτό μας. Ας αρχίσουμε να τον αγαπάμε και να τον επιδοκιμάζουμε.

Αυτό ακριβώς χρειάζεται και το μικρό παιδί για να μπορέσει να εκφράσει και να ξεδιπλώσει όλο του το δυναμικό.

Ας αγαπήσουμε αυτό που είμαστε κι αυτό που κάνουμε. Ας χαρούμε τον εαυτό μας και τη ζωή και τίποτα δε θα μπορέσει να μας αγγίξει. Έτσι κι αλλιώς, όλα είναι προσωρινά. Όπως και να έχουν τα πράγματα, η επόμενη ζωή μας θα είναι διαφορετική. Γιατί λοιπόν να μην την αλλάξουμε από αυτή τη στιγμή;

“Σας έχουν πει να αγαπάτε το γείτονα αλλά ποτέ δεν αγαπήσατε τον εαυτό σας. Και κάποιος που δεν έχει αγαπήσει τον εαυτό του, πώς μπορεί να αγαπήσει το γείτονα; Από πού θα βρει την αγάπη; Καταρχήν πρέπει να την έχεις εσύ.”

Στατιστικά ανησυχίας

΄

Μια πρόσφατη έρευνα που έγινε από ένα αμερικανικό ινστιτούτο μελέτης της συμπεριφοράς έδειξε ότι το 40% της ανησυχίας μας είναι για γεγονότα που δεν πρόκειται να συμβούν, το 30% για γεγονότα που έχουν ήδη συμβεί, το 22% για ασήμαντα γεγονότα, το 4% για γεγονότα που δεν μπορούμε να αλλάξουμε και το υπόλοιπο 4% για πράγματα που περνάνε από το χέρι σας. Με άλλα λόγια το 96% της ενέργειας μας καθημερινά πάει χαμένο! Το σίγουρο είναι ότι, όταν κάτι είναι να πάει στραβά, δεν μπορεί τίποτα να το εμποδίσει (ο διάσημος νόμος του Μέρφι), άρα το θέμα δεν είναι να αποκλείσετε όλα τα εμπόδια στη ζωή αλλά να βρείτε ένα δημιουργικό τρόπο να τα προσπεράσετε (χωρίς θύματα, εννοείται!). Άλλωστε οι ανησυχίες σας. κλέβουν ενέργεια την οποία θα διοχετεύατε στη λύση των προβλημάτων.

Και αυτό σκάκι είναι.

 

Και αυτό σκάκι είναι.

Είναι τρελοί αυτοί οι Ρωμαίοι!

Οι Γαλάτες λένε: "Είναι τρελοί αυτοί οι Ρωμαίοι!"

Οι Ρωμαίοι λένε: "Είναι τρελοί αυτοί οι Γαλάτες!"

Όλοι οι άλλοι εκτός από μας είναι τρελοί..!

Σ αυτό το μικρό γαλατικό χωριό, κανείς δεν συννενοήθηκε με κανέναν.

Καράβι της ζωής μου

Η ζωή μου είναι σαν ένα καράβι που παλεύει με τα κύματα και είναι μόνο του.

Όταν ο καιρός είναι καλός και οι γλάροι σε συντροφεύουν και οι άνθρωποι είναι κοντά σου.

Όταν ο καιρός χαλάσει, είναι δυσάρεστο το ταξίδι. Είσαι μόνος και δε σε ξέρει κανείς.

ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΠΡΕΒΕΖΑ

ΠΡΕΒΕΖΑ

Αφιερωμένη εξαιρετικά!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΘΥΕΛΑ.....

Οσο και αν κτυπούν τα κύματα πάνω στα βράχια δεν μπορούν να τα μετακινήσουν, αυτά αφρίζουν απ' το κακό τους και διαλύονται.

Καρτερώντας την γαλήνη για να ανοίξουμε πανιά....

Ποιος ξέρει;

Και αν δεν μπορέσω να ανοίξω τα πανιά 

θα ρίξω τα δίχτυα μακρυά......

Χέρια δεμένα σφιχτά

MySpace Friends Graphics from SuperPimper.com





MySpace Friends Graphics from SuperPimper.com

ΧΕΙΜΩΝΑΣ ΒΑΡΥΣ

Μεσούσης της ανοίξεως και στην βδομάδα της αναστάσεως ενέσκηψε βαρυχειμωνιά.

Τρεμάμενο πουλί τουρτουρίζει..............

πνιγμένος από γυναικείο χέρι.............

Μου έκλεισε την πόρτα,

εγώ άφησα τα ρόδα της ΑΓΑΠΗΣ ΜΟΥ!!!!!!!!!!

ΗΛΙΟΒΑΣΙΛΕΜΑ ΣΤΗΝ ΠΑΡΟ

Από το πρόσφατο ειδυλλιακό και αξέχαστο  ταξείδι που μοιράστηκα με την αγαπημένη μου στην μαγευτική Πάρο.

ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΑ

Δυό πουλιά δύο περιστέρια την αγάπη δίνανε  .................

Ξεκίνησαν από λευκά, μεγάλωσαν, τα μαύρισε ο χρόνος και οι δυσκολίες μετ' εμποδίων 

Η ΑΓΑΠΗ ΜΕΝΕΙ ΔΥΝΑΤΗ  ΚΑΙ ΑΙΩΝΙΑ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ΕΛΑΒΑ ΕΝΑ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟ

Οταν τα λόγια είναι αρωματικά

με χαλαρώνουν 

και με γαληνεύουν 

σαν ένα ΤΡΙΑΝΤΆΦΥΛΛΟ που ευωδιάζει

ακόμα μέσα και από την φωτογραφία.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!!!!!!!!!!!!

ΛΑΚΚΟΣ ΒΑΘΥΣ

Ο καθένας μπορεί να δώσει  την δική του ερμηνεία.

Η δική μου;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; την κρατώ για μένα!!!!!!!!!!!

ΛΙΓΟ ΦΩΣ

Συννεφιά μελαγχολία προβληματισμός.

Υπάρχει μια ηλιαχτίδα.

 Υπάρχει δρόμος που φωτίζεται.

Απόψε είδα ότι υπάρχει φως αφού βγω από το τούνελ.

ΤΟ ΔΑΣΟΣ

Κάνοντας ένα περίπατο στο δάσος

και μαζεύοντας σπαράγγια

το μυαλό χαλαρώνει

η σκέψη αναζωογονείται

 

και κάνει πολλές θετικές σκέψεις. 

 

Μου αρέσει η ησυχία του δάσους

ακούγοντας το κελάδημα των πουλιών

 

σκέφτομαι ελεύθερα 

  

Υμνώ το Δημιουργό

 

αναπτερώνω την ελπίδα μου και πιστεύω στην άνοιξη.

 

ΤΑ ΝΕΦΗ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ

Αν κάποιος βλέπει την φωτογραφία κάνει διάφορες σκέψεις. Ατενίζει το πανύψηλο βουνό αλλά δεν βλέπει την βουνοκορφή γιατί υπάρχουν τα νέφη που την κρύβουν. Και η ανθρώπινη ψυχή ορέγεται και επιθυμεί τα ψηλά αλλά  τα νέφη την εμποδίζουν όχι να ανέβει αλλά ούτε καν ορατότητα δεν της επιτρέπουν να έχει. Όμως αυτό δεν παραμένει για πάντα σ' αυτή την κατάσταση,  με μια μεταβολή του καιρού τα νέφη σκορπίζουν και η κορυφή γίνεται ορατή. Τότε ο ορειβάτης ξεκινά να κατακτήσει την κορυφή μπορεί να μην μπορέσει ποτέ να φτάσει αλλά και λίγα μέτρα αν ανέβει θα νοιώθει ότι είναι λίγο ψηλότερα.